ความทรมานในการชิมรส
เรายังได้รู้สึกถึงความทรมานที่ไม่สามารถลิ้มรสใดๆ ได้ และแม้ความการทรมานนี้เราจะต้องรับทนตลอดชีวิตเพราะไม่ได้ลิ้มรสอาหารอร่อย ถูกปากเสมอไป แต่ในช่วงเวลาที่เราอยู่ในพระอุทรของพระมารดา เรายิ่งรู้สึกทรมานมากกว่าอีก เพราะถึงแม้ร่างกายของเราได้รับอาหารที่จำเป็นและอย่างเพียงพอจากพระมารดา ที่รักของเรา แต่อาหารไม่มีรสชาติอะไรเลย เพราะเป็นอาหารที่เด็กอื่นๆได้รับเหมือนกัน กระนั้นก็ดี วิญญาณของเรารู้สึกยินดีในอาหารอันบริสุทธิ์และทรงคุณค่านั้นที่ทำให้ร่างกายของเราเติบโต เพราะอาหารมาจากแม่ที่เรารัก แม่ผู้บริสุทธิ์และปราศจากมลทินของเรา
ความทรมานจากการอดลิ้มรสใดๆ ในเวลาเดียวกันก็เป็นความยินดีที่เรารู้สึกได้ในวิญญาณของเราของเรานี้เรา ทูลถวายแด่พระบิดาของเรา เราทูลถวายความทรมานที่เรารู้สึกในร่างกายของเราแด่พระบิดาเพื่อเป็นการชด เชยความผิดทุกอย่างที่น้องๆของเรากระทำต่อพระองค์ด้วยอวัยวะนี้ และเนื่องจากความผิดเหล่านี้มีจำนวนมากและร้ายแรง เราจึงได้ถวายตัวเราแด่พระบิดาตั้งแต่บัดนั้นและสัญญาว่าจะยอมอดทุกสิ่งที่ อาจนำความยินดีอย่างใดอย่างหนึ่งมาให้เราตลอดชีวิต ยิ่งกว่านั้น เรายังสัญญาจะอดอาหารที่จำเป็นสำหรับจะเลี้ยงดูชีวิตด้วย ดังที่ลูกจะได้รับรู้จากประวัติภายในนี้ หลายครั้งหลายหนเราที่ต้องทนความหิวกระหายเพราะไม่มีเวลาทานอาหารเล็กน้อย ที่แม่ของเราหรือผู้อื่นนำมาให้ทาน พระบิดาของเรา ทรงรับสิ่งที่เราทูลถวายนี้ พระองค์ทรงพร้อมที่จะยกโทษ และทรงหายพิโรธคนบาป เพราะเห็นแก่สิ่งที่เราทูลถวาย ซึ่งเป็นบารมีที่มีคุณค่าเหนือบาปทั้งสิ้นที่น้องๆของเราได้กระทำต่อพระองค์ แม้ความผิดเหล่านั้นจะมากมายและร้ายแรงสักเท่าใดก็ตาม
เรายังได้ถวายความยินดีที่ วิญญาณของเรารู้สึกเมื่อรับอาหารจากแม่ที่รักของเราในช่วงเวลาที่เราอยู่ใน ครรภ์อันบริสุทธิ์ของแม่ เราได้วอนขอพระบิดา เพื่อเห็นแก่ความยินดีที่เราได้รับนั้น ขอพระองค์โปรดประทานพระหรรษทานมากมายแก่บรรดาผู้ที่สมัครใจควบคุมอวัยวะนี้ เพราะเห็นแก่ความรักต่อพระองค์ พวกเขาบังคับตนไม่เพียงจะไม่ชิมรสชาติอาหารที่ผิดต่อพระองค์เนื่องจากชิมมาก เกินไปเท่านั้น แต่จะไม่ชิมรสชาติอาหารแม้จะผิดด้วย เหตุว่าอวัยวะนี้ยิ่งลิ้มรสอาหารต่างๆ ก็ยิ่งมีความอยากและไม่รู้จักเพียงพอ นอกนั้นเรายังได้วอนขอพระบิดาโปรดประทานพระคุณให้แก่คนเหล่านั้นได้ลิ้มรส ความยินดีสักหน่อยหนึ่งที่วิญญาณของเรารู้สึกเมื่อเราลิ้มรสอาหารจากแม่ที่ รักของเรา พระบิดาทรงพอพระทัยประทานแก่เรา ดังที่ทรงประทานให้ผู้ที่ควบคุมอวัยวะนี้รู้สึกได้ในวิญญาณของพวกเขา ด้วยว่าพวกเขาเหล่านี้ เมื่อควบคุมการลิ้มรสสิ่งต่างๆ ที่ทำให้อวัยวะเหล่ามีความอิ่มอร่อย พวกเขาก็ยังรู้สึกถึงความยินดีในจิตวิญญาณของพวกเขามากกว่าผู้ที่เอาแต่ตาม ใจอวัยวะนี้จนเป็นผลร้ายแก่วิญญาณเสียอีก
ลูกรัก ลูกจงรู้ได้เถิดว่า บรรดาวิญญาณที่ลูกเห็นทรมานตนและได้ทำกิจใช้โทษบาปมากมายอยู่เสมอนั้น พวกเขาเลี้ยงตัวเองด้วยรากหญ้าและอาหารหยาบๆ ที่พวกเขาทำเช่นนี้ได้ก็เพราะผลจากความทรมานของเรา ทุกคนที่ทรมานตัวก็ได้รับพระคุณจากพระบิดาของเรา ซึ่งจะช่วยให้เขาสามารถปฏิบัติได้ และทั้งหมดนี้ก็เนื่องจากคำภาวนาของเรานั่นเอง
ลูกรัก เราได้เห็นบรรดาวิญญาณที่จะทรมานตัวและใช้โทษบาปของตน เรารู้สึกพอใจเพราะพระสิริมงคลและการยกย่องที่เกิดขึ้นแด่พระบิดาของเรา และพวกเขาสร้างบุญกุศล เรายังรู้สึกยินดีมากขึ้นอีก เพราะเห็นว่าทั้งหมดนี้เป็นผลเนื่องมาจาการทรมานตัวของเรา และเป็นบำเหน็จแห่งการรับโทษแทนมนุษย์ของเรา ด้วยสิ่งเหล่านี้ เราได้สรรเสริญโมทนาพระกรุณาและความรักอันหาขอบเขตมิได้ของพระบิดา เรามองดูวิญญาณเหล่านั้นด้วยความรัก ประดุจน้องสุดที่รักของเรา พวกเขาปรารถนาจะเลียนแบบและดำเนินชีวิตตามแบบฉบับของเรา เราวอนขอพระหรรษทานมากมายให้แก่เขา เรายังมองดูบรรดาวิญญาณที่น่าสงสาร ซึ่งปล่อยตัวให้เป็นเหยื่อของการลิ้มรสที่ผิดและความพอใจกับความรู้สึก ของอวัยวะเหล่านั้น พวกเขาไม่นึกเสียดายที่ต้องสูญเสียพระหรรษทานของพระเจ้าเพียงเพื่อทำตามความ พอใจกับอวัยวะเหล่านั้น เราเห็นพวกเขาดื้อด้านอยู่ในความหลงผิดเช่นนั้นก็ยิ่งรู้สึกเป็นทุกข์มาก ขึ้น เพราะถึงแม้เราทำกิจใช้โทษบาปแทนพวกเขา การชดเชยบาปนั้นก็มิได้เป็นประโยชน์แต่อันใดแก่พวกเขาเลย พวกเขาเจตนาปล่อยให้สิ่งที่เรากระทำเพื่อช่วยเขานั้นหมดคุณค่าสำหรับพวกเขา •