คำปราศรัย

พระสมณทูต พระอัครสังฆราชเรนาโต มาร์ติโน

……………………………………

(13  สิงหาคม 1983)

เมื่อพระสังฆราชหลุยส์ โชแรง ออกหนังสือรับรอง
คณะธิดาพระราชินีมาเรียผู้นิรมลอย่างเป็นทางการ ท่านกล่าวว่า
ท่านมีความห่วงใย ที่จะเผยแพร่พระวรสารจนทั่วเมืองไทย
และท่านยินดีต้อนรับคณะของคุณพ่อการ์โล เดลลา โตร์เร
ทั้งนี้เพราะคุณพ่อได้อธิบายให้พระสังฆราชฟังว่า
สมาชิกของคณะใหม่ ต้องการจะมอบอุทิศตนเพื่อรับใช้พระศาสนจักร
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการอบรมเยาวชนที่ยากจน 

พระสังฆราชได้กรุณาอนุมัติรับรองคณะตามความปรารถนา
และได้แสดงความหวังอย่างเร่าร้อนว่า
คณะนี้จะเจริญเติบโตเช่นเมล็ดพืชในพระวรสาร
เพื่อจะได้นำพระวรสารไปสู่หมู่บ้านที่ห่างไกล
ช่วยสนับสนุนความร้อนรนของธรรมทูต
และเป็นแรงกระตุ้นให้เกิดชีวิตคริสตชนในครอบครัว 

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 3 ธันวาคม ค.ศ.1954 

30 ปีผ่านไป...เราเห็นได้ว่า
พระเป็นเจ้าได้ทรงอวยพรคณะนี้มากสักเพียงใด
คุณพ่อการ์โลได้สวดภาวนาและทนทุกข์ทรมานมากสำหรับคณะ
ขณะที่คณะฯได้ผ่านระยะแห่งความยากลำบาก
ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ได้อย่างเพียงพอว่า
พระเยซูเจ้าทรงสถิตอยู่กับพวกเธอ

ซิสเตอร์ที่รัก อนุสาวรีย์นี้พวกเธอได้ตั้งขึ้นเป็นเกียรติแด่ผู้ตั้งคณะ
บนร่างของคุณพ่อเอง  ด้วยใจเคารพรักต่อคุณพ่อ
อันเป็นเครื่องแสดงว่าพวกเธอต้องการเจริญชีวิต
ตามแบบฉบับของคุณพ่อมากสักเพียงใด 

คุณพ่อเป็นผู้ที่มีความสุภาพอย่างสุดซึ้ง
แม้ในเวลาวิกฤตของชีวิต
ท่านไม่เคยเขียนคำรุนแรงโต้ตอบผู้ใดเลย
แต่แสดงความเคารพและน้อมรับต่ออำนาจของผู้ใหญ่
คุณพ่อยังคงมีจิตใจที่เป็นลูกของพ่อบอสโกเสมอมา 

ความยากจนและการสลัดตัดใจกลับเป็นคติพจน์ประจำชีวิตของคุณพ่อ
ท่านได้สัญญากับแม่พระว่า "จะไม่ขอความช่วยเหลือในด้านการเงินจากใครเลย"
และ "ถ้าคณะนี้เป็นผลงานของพระแม่ พระแม่เองจะเป็นผู้จัดการทุกสิ่ง"
และพระมารดาก็ได้จัดหาทุกอย่างที่จำเป็นด้วยพระทัยเมตตา
เป็นไปไม่ได้ที่พระนางจะทรงเมินเฉยต่อบทวันทามารีอามากมาย
ที่ลูกๆของคุณพ่อและคุณพ่อเองได้กล่าวทักทายพระมารดา
ผู้ทรงเป็นองค์อุปถัมภ์ของคริสตชนเป็นประจำทุกวัน 

มรดกที่คุณพ่อได้มอบไว้แก่คณะของท่าน
คือ ความศรัทธาภักดีเยี่ยงบุตรอย่างไม่มีขอบเขต ความไว้วางใจ
และ.... การยอมมอบตนเองแด่พระมารดาโดยสิ้นเชิง
คุณพ่อรักการสวดสายประคำอย่างสุดหัวใจ
และทุกครั้งที่พวกเธอไปหาคุณพ่อมักจะถามว่า
"วันนี้ เธอสวดสายประคำแล้วหรือยัง และสวดได้กี่สาย ! "
ข้าพเจ้ารับคำเชิญด้วยความเต็มใจอย่างยิ่ง
ที่จะมาเปิดอนุสาวรีย์นี้
ซึ่งจะเตือนพวกเธอให้จดจำคำสั่งสอน จิตตารมณ์
และแบบฉบับของคุณพ่อการ์โล อยู่เสมอ 

ข้าพเจ้ามีความยินดีที่จะกล่าวอย่างเปิดเผยว่า
ข้าพเจ้ามีความเคารพรักต่อคุณพ่อมาก
ซิสเตอร์ที่รัก ขอให้คุณพ่อเป็นผู้นำพวกเธอให้ก้าวหน้าฝ่ายวิญญาณ
และรับใช้คนยากจนในพระศาสนจักร อาแมน. 

……………………………………………..