"พบกับคุณพ่อบอสโกครั้งแรก"

บ้านพักเจ้าอาวาสของวัดท่าม่วง
สร้างเป็นรูปทรงเหมือนกล่องไม้ขีด
เปิดรับแสงแดดเต็มๆ ...
ในสภาพเช่นนี้จึงยากที่จะหลับนอน
และเมื่อพักผ่อนไม่ได้ก็ต้องหาความบรรเทาใจในคำภาวนา
ขณะรอให้อากาศเย็นลงตอนตีสาม

คืนหนึ่ง พ่อไม่สามารถหลับได้เพราะอากาศร้อนมาก
ในเวลาเดียวกันก็เปิดประตูห้องไม่ได้
เนื่องจากมีการเตือนจากทางการตำรวจ
พ่อกำลังใช้เวลาสวดภาวนาไป สัปหงกไป
ทันใดมีบางอย่างเกิดขึ้น
พ่อไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร

พ่อพบตัวเองอยู่ในห้องประชุมของสมาชิกซาเลเซียน
แห่งประเทศไทยโดยมีคุณพ่อรีกัลโดเน อัคราธิการ เป็นประธาน
ผู้ที่เข้าประชุมนั่งเป็นแถวซ้อนกันเหมือนตอนถ่ายรูป
ในแถวแรกมีคุณพ่อรีกัลโดเนและข้างขวามีพระสังฆราชปาซอตตี
ส่วนพ่ออยู่แถวหลังสุดอย่างที่พ่อจะทำเมื่อมีการประชุมแต่ละครั้ง

คุณพ่อรีกัลโดเนส่งคนมาเรียกพ่อ
เมื่อพ่อมาอยู่ต่อหน้า คุณพ่อก็จับมือขวาของพ่อ
และพูดว่า “มาอยู่ข้างๆพ่อ”

ทันใดนั้นเอง นักบุญยอห์น บอสโก ก็ปรากฏมา
พร้อมกับกลุ่มพระสงฆ์ในชุดดำ
นักบุญยอห์น บอสโก เข้ามาใกล้พ่อ
จับมือซ้ายของพ่อและพูดกับคุณพ่อรีกัลโดเนว่า

“ไม่ ผมต้องการคนนี้”

แล้วก็นำพ่อออกจากห้องประชุม
เดินมาพักใหญ่ เราก็มาอยู่หน้าทุ่งกว้าง แห้งแล้ง
และไม่มีต้นไม้หรือหญ้าขึ้นเลย
หน้าดินคลุมด้วยทรายสีแดงภายใต้แสงอาทิตย์แผดเผา

นักบุญยอห์น บอสโก บอกพ่อว่า
“เห็นทุ่งแห้งแล้งและถูกแผดเผาจากดวงอาทิตย์ไหม
เธอจงเข้าไปทำงานในทุ่งนี้”

พ่อเดินเข้าไปในทุ่ง
แล้วก็รู้สึกร้อนผ่าวที่ไหล่เพราะแสงอาทิตย์
เท้าก็เช่นกัน และลมที่หายใจเข้าไปร้อนจัด
พ่อจึงหันหลังกลับและสั่นหัว
พร้อมกับบอกนักบุญยอห์น บอสโก ว่า
“พื้นของทุ่งแห่งนี้ปกคลุมด้วยทรายแดงร้อนระอุ
ไม่มีน้ำ ไม่มีต้นไม้ ไม่มีหญ้า และอากาศหายใจ
เข้าออกก็ร้อนจัด”

นักบุญยอห์น บอสโก พูดอีกครั้งว่า
“จงเข้าไปทำงานในสนามด้วยความกล้าหาญ
อย่ากลัว แล้วทุกสิ่งจะกลับมาหาพ่อ”