คุณพ่อการ์โล เดลลา โตร์เร มิชชันนารี คณะซาเลเซียน
คุณพ่อรักคณะซาเลเซียนและรักคุณพ่อบอสโกเป็นอย่างมาก
ความคิดในการตั้งคณะเพื่อช่วยวิญญาณนั้น
ยังคงอยู่ในความคิดของคุณพ่อการ์โล ตลอดเวลา
ตามที่คุณพ่อเซราฟิโน พระสงฆ์ผู้แนะนำวิญญาณ
ที่ได้บอกกับ หนุ่มน้อยการ์โล ในปีค.ศ.1923
ว่าให้ไปบวชและตั้งคณะ เพราะนี่คือเส้นทางที่เธอต้องเดิน

ขณะอยู่ที่ท่าม่วง ราวปี 1949
ตามที่คุณพ่อได้เขียนในอัตชีวประวัติของท่านว่า
ท่านได้พบกับคุณพ่อบอสโก บิดาที่รักของท่าน ในนิมิต
และแต่ละครั้งที่พบกัน คุณพ่อบอสโกมาให้กำลังใจเสมอ
เหมือนท่านอยากพูดกับคุณพ่อการ์โลว่า
อย่ากลัว พ่ออยู่เคียงข้าง ให้กำลังใจอยู่นะ
และสนับสนุนในสิ่งที่ลูกคิด และที่ลูกจะทำ
..........................................................................

-การพบปะกับนักบุญยอห์น บอสโก ครั้งที่สอง-

คุณพ่อเปโตร การ์เรตโต เจ้าคณะแขวงคนใหม่
มาที่วัดท่าม่วงและขอให้พ่อไปช่วยท่านที่กรุงเทพฯ
โดยนำบุคลากรในครัว และกลุ่มหญิงสาวโปสตุลันต์ไปด้วย
ทั้งนี้เพราะคนครัวของพวกเขาไม่ยอมไปทำงานในที่ใหม่
ที่เต็มไปด้วยโคลน แถมไม่มีบ้านพัก ไม่มีไฟฟ้า และไม่มีน้ำ

พ่อตอบว่า "ถ้าจะนำหญิงสาวไป สิ่งแรกที่ต้องทำคือ
ขออนุญาตพ่อแม่ของพวกเธอก่อน
อย่างที่สอง ต้องมีสถานที่พักที่เหมาะสม......"

คุณพ่อเจ้าคณะเห็นชอบข้อเสนอ
เป็นการสรุปว่าพ่อจะออกจากวัดท่าม่วง (จ.กาญจนบุรี)
พร้อมกับกลุ่มโปสตุลันต์กลุ่มแรกของสถาบันในอนาคต

การพบปะกับนักบุญยอห์น บอสโก ครั้งที่สองเกิดขึ้น
ในสถานที่และบริบทเดียวกันกับการพบปะครั้งแรก

คืนนั้นพ่อกำลังสวดภาวนาอยู่ในห้องนอน
พ่อนอนไม่หลับเพราะอากาศร้อน
และเหงื่อเปียกชุ่มไปทั้งตัว

พ่อเห็นแสงล้อมรอบตัวพ่อ
และเห็นนักบุญยอห์น บอสโกอยู่ต่อหน้าพ่อ
โดยมีพระสงฆ์กลุ่มหนึ่งในชุดสีดำยืนล้อมรอบ

นักบุญยอห์น บอสโก มองพ่อและพูดว่า
"คุณพ่อการ์โล คุณพ่อคงเห็นแล้วว่า
ผู้ใหญ่ในโลกนี้มักจะพูด "ไม่"
แต่เราที่อยู่เบื้องบนจะพูดว่า "ใช่"

หลังจากนั้น ทุกอย่างอันตรธานหายไป
และพ่อก็อยู่ในความมืดของห้องเหมือนเดิม

……………………………………………………………..