พบกับแม่พระ  ณ วัดอัสสัมชัญ  ค.ศ.1952

แม่พระทรงเชื้อเชิญให้ไปประเทศจีน 
พ่อเล่าไว้ในอัตชีวประวัติว่า
“ในช่วงเวลาที่ริเริ่มตั้งคณะใหม่ๆนั้น
พ่อรู้สึกตัวคนเดียวในพื้นที่งาน  
เพื่อนพระสงฆ์ธรรมทูตมีอุดมการณ์ของงานแตกต่างออกไป
พวกเขาเป็นคนดีเพราะทำตามจิตตารมณ์ธรรมทูตของพวกเขา
พ่อได้แต่หันไปพึ่งพาพระมารดาแต่ผู้เดียวและเสมอไป
ด้วยความเชื่อมั่นอย่างมั่นคง
ซึ่งพ่อได้พบความช่วยเหลือของพระแม่ในทุกแห่ง
และทุกโอกาสของงาน

วันหนึ่งของการเข้าเงียบที่วัดอัสสัมชัญ
ขณะที่พ่อกำลังสวดสายประคำอยู่หน้าตู้ศีล
พ่อเงยหน้าขึ้นมองพระรูปแม่พระเสด็จขึ้นสวรรค์
สูงอยู่เหนือพระแท่นใหญ่
พ่อไม่เห็นพระรูปแม่พระเสด็จขึ้นสวรรค์
อย่างที่เคยเห็น

แต่เห็นรูปสตรีหน้าตางดงามในชุดจีน มือถือสายประคำ
ยืนอยู่ด้านขวาของที่ตั้งพระรูปแม่พระเสด็จขึ้นสวรรค์
สตรีรูปงามหันมองไปทางทิศเหนืออย่างช้าๆ
แล้วหันไปทางซ้ายไปทางขวา
แล้วหันมามองพ่อ
พร้อมกับยกมือขวาที่ถือสายประคำอยู่ขึ้นเล็กน้อย
พร้อมกับพูดว่า

"ให้เราเข้าไปในประเทศจีน
ด้วยการสวดสายประคำ สายประคำ...สายประคำ"

หลังจากนั้นสตรีรูปงานหันไปทางประเทศจีน
เงยศีรษะและชูมือขึ้นเบื้องบนแล้วอันตรธานไป
พ่อมองเห็นพระรูปแม่พระเสด็จขึ้นสวรรค์ดังเดิม

เสร็จการเข้าเงียบ พ่อไปถวายมิสซาที่บ้านโปสตุลันต์
พ่อดีใจที่เห็นว่าพวกเขามีจำนวนมากขึ้น
แต่สิ่งที่ยังฝังใจพ่ออยู่คือการไปประเทศจีน
พร้อมกับแม่พระด้วยการสวดสายประคำ
ในที่ประชุมของโปสตุลันต์
พ่อเล่าเรื่องภาพสตรีงดงาม ถือสายประคำอยู่ในมือ
และหันไปมองทางประเทศจีน พร้อมกับพูดว่า
"ให้เราเข้าไปในประเทศจีนด้วยกัน
โดยการสวดสายประคำ ... สายประคำ"

แล้วพ่อพูดต่อว่า
"ตอนนี้ เราทุกคน ตั้งแต่ตื่นนอนตอนเช้า
ไปจนถึงการสวดภาวนาเย็น
เราจะทำตามตารางเวลาของวัด ของที่ทำงาน ของงาน ฯลฯ
กระนั้นก็ดี ยังมีช่วงเวลาว่างและผ่อนคลาย
ให้เราคิดด้วยกันว่า เราจะใส่การสวดสายประคำ
เป็นงานของแต่ละวัน เช่นนี้ เราไปประเทศจีน
พร้อมกับพระมารดาด้วยการสวดสายประคำ.....
ทว่า พระแม่ไม่ได้ตรัสว่า
"ให้เราไปประเทศจีน
ด้วยการสวดสายประคำหนึ่งสาย"
แต่ตรัสว่า
"ให้เราไปประเทศจีนด้วยการสวดสายประคำ
สายประคำ....สายประคำ"
เราจึงไม่ควรพอใจแค่สวดสายประคำวันละสายเท่านั้น

เราเลี้ยงดูร่างกายของเราวันละสามครั้ง
เช้า เที่ยง และเย็น
ให้เราทำเช่นเดียวกันสำหรับวิญญาณของเรา
อย่างน้อยให้เท่ากับที่เราทำสำหรับร่างกายของเรา
ด้วยการสวดสายประคำวันละสามสาย

กระนั้นก็ดีเราไม่ควรถือว่าสวดสายประคำวันละสามสาย
เป็นเป้าหมายเพื่อหยุดสวดและถือว่าบรรลุเป้าหมายแล้ว
การสวดสายประคำวันละสามสายเป็นแค่การหยุดพัก
เพื่อหายใจและสร้างความสดชื่นขึ้นมาใหม่
แล้วเดินต่อไปข้างหน้าด้วยการสวดสายประคำ

การตั้งเป้าหมายการสวดสายประคำสามสายต่อวันนั้น
ใช้ได้หากมีเหตุผลด้านสุขภาพ งาน หรือเหตุขัดข้องสำคัญ
อย่างไรก็ตามให้เราระลึกถึงคำเตือนของพระคัมภีร์ที่ว่า
"เราแต่ละคนจะได้รับ...ตามที่เราทำ"

ให้เราดำเนินชีวิตเป็นหนึ่งเดียวกับพระมารดาเสมอ
ด้วยหัวใจที่ภาวนา
ดังที่พระแม่เคยดำเนินชีวิตในโลก
เราจะดำเนินชีวิตอย่างเป็นสุข
และเตรียมตัวสำหรับวันออกสู่ชีวิตนิรันดร"

.................................................................