สิ่งที่พระบุตรของพระเป็นเจ้าปฏิบัติ ตั้งแต่ทรงกำเนิดจนถึงพิธีจารีสุหนัด
ความทุกข์
เมื่อถึงเวลาบังเกิด เรารู้สึกเป็นทุกข์อย่างบอกไม่ถูก เนื่องจากเราเห็นความไม่สะดวกต่างๆ ที่แม่ของเราต้องรับทน พระบิดาของเราทรงกำหนดให้เราบังเกิดอย่างยากจนข้นแค้น เช่นว่า ไม่มีสถานที่เพื่อรองรับเรายามเราเข้ามาในโลกเป็นครั้งแรก ทรงเจาะจงให้เราบังเกิดในถ้ำอันต่ำต้อยและเป็นที่พักของสัตว์ และขาดสิ่งจำเป็นสำหรับสภาพในขณะนั้น เราน้อมรับความต่ำต้อยและความขัดสนนี้ด้วยความเต็มใจ อีกทั้งยอมตามกฤษฎีกาของจักรพรรดิ ซีซาร์ เอากุสโต ซึ่งก็อยู่ในแผนการของพระบิดาของเราสำหรับการบังเกิดของเราในโลก ในช่วงเวลาแห่งความต่ำต้อยของเราและความทรมานทางกายของแม่ของเรานี้ เรากระทำสิ่งต่อไปนี้
ข้อแรก เรานมัสการแผนการที่พระบิดาเจ้าทรงกำหนดไว้และเรานบนอบทำตามแผนการทุกอย่างที่พระองค์จัดไว้ เราพร้อมเสมอที่จะทำตามพระประสงค์ของพระองค์ด้วยความยินดี เพราะพระบิดาของเราผู้หาขอบเขตมิได้ทรงประสงค์เช่นนี้ แต่เราก็อดเสียใจไม่ได้ที่เห็นแม่ที่รักของเราต้องระเหระหนหาที่พักแต่ไม่มี ใครยินดีต้อนรับ แม่เหนื่อยอ่อนจากการเดินทางไกล แม่ไม่สามารถหาที่พักได้แม้กระทั่งในบรรดาคนที่แม่รู้จักกัน ความบรรเทาใจสักนิดก็ไม่มี ความไร้น้ำใจนี้ทำให้เรารู้สึกช้ำใจมากเกินจะบรรยายได้ สติปัญญาของมนุษย์คงยากจะเข้าใจได้ เรารู้สึกเสียใจที่เห็นคนทำเช่นนี้ต่อตัวเรา แต่เรารู้สึกเสียใจมากกว่าอีกที่เห็นแม่ของเราต้องลำบากถึงเพียงนั้น
ในสถานการณ์นี้เราวอนขอพระบิดาของเรา และถวายความทุกข์ที่เราต้องรับทนเพื่อเป็นการชดเชยความอกตัญญูทั้งสิ้นที่ น้องๆของเราทำต่อพระองค์ แม้พระกรุณาของพระองค์เคาะประตูวิญญาณพวกเขาเพื่อขอที่พัก แต่พวกเขากลับปฏิเสธเพราะใจกระด้างและอกตัญญู พวกเขากลับให้ที่พักแก่ศัตรูนรก แทนที่จะให้ที่พักแก่พระผู้สร้างตนมา เราวอนขอพระบิดา เพราะเห็นแก่การที่เราได้รับความทุกข์ตามพระประสงค์ของพระองค์ด้วยความเต็ม ใจ ขอพระองค์ทรงโปรดเคาะประตูวิญญาณของน้องๆของเราต่อไปและอย่าได้ทอดทิ้งพวก เขาจนกว่าพวกเขาจะยินยอมให้พระองค์ครอบครองดวงใจของพวกเขาทั้งครบ และให้พวกที่ขับไล่พระองค์และไม่ยอมให้พระองค์เข้าไปในใจ ได้รับโทษสาสมกับความดื้อด้านของพวกเขา นั่นคือ เมื่อพวกเขาจะแสวงหาพระองค์ พวกเขาก็จะไม่ได้พบพระองค์อีก ซึ่งการลงโทษนี้อาจจะต่อเนื่องไปถึงปลายชีวิตของพวกเขา หากพวกเขายังดื้อด้าน
กระนั้นก็ดี ตลอดชีวิตของพวกเขา พระองค์ก็ยังเคาะประตูวิญญาณของพวกเขาและเรียกพวกเขาให้เปิดประตูวิญญาณ เพื่อพระองค์จะได้ทรงเข้าไปประทับอยู่ เหมือนแม่ของเราและโยเซฟบิดาเลี้ยงของเราเคาะประตูบ้านชาวเมืองเบทเลเฮมเพื่อขอที่พักและไม่ย่อท้อจนใกล้จะพลบค่ำ ส่วนชาวเบทเลเฮมที่ปฏิเสธไม่ยอมรับแม่ของเราและโยเซฟก็ไม่มีโอกาสที่จะต้อน รับพระมหาไถ่ พวกเขาไม่สมที่จะต้อนรับพระองค์มาพักในบ้านของพวกเขา พระบิดาทรงพอพระทัยในคำวอนขอของเราและทรงพร้อมที่จะทำทุกอย่างตามที่เราทูล ขอ ดังที่ทรงทำเช่นนั้นเสมอ เพราะพระองค์ไม่ทรงทอดทิ้งใคร แม้มนุษย์ทำบาปหนักมากมาย พระองค์ก็ยังตรัสที่ดวงใจของพวกเขาเสมอว่า "เปิดประตูให้เราเข้าไปด้วย" พร้อมทั้งทรงยืนยันว่าจะประทับยืนอยู่นอกประตูดวงใจพวกเขาและเคาะเรียกอยู่ ที่นั่น... "เรายืนอยู่ที่ประตูและเคาะ" •